Pamiętajmy, że seksualność nie jest wyłącznie związana z aktem seksualnym czy pociągiem seksualnym. Składają się na nią również intymność, relacje interpersonalne, orientacja seksualna, uczuciowość. W początkowych etapach życia nasza seksualność nie jest jeszcze w pełni rozwinięta.
Masturbacja wczesnodziecięca
Jest to jeden z najczęściej obserwowanych objawów seksualnych aktywności naszych najmłodszych. Polega na dotykaniu narządów płciowych w celu uzyskania przyjemności. Podczas masturbacji możemy zaobserwować pocenie się, zaczerwienie policzków bądź pobudzenie emocjonalne. Masturbacja najczęściej rozpoczyna się w okresie przedszkolnym, jednak możemy ją obserwować również u kilkumiesięcznych niemowlaków. Nie każde dziecko masturbuje się w ten sam sposób – część z nich będzie dotykało swoich narządów intymnych, inni będą ocierać się o kanapę lub inne sprzęty a jeszcze inni mogą zaciskać mięśnie podczas jazdy w foteliku samochodowym.
Musimy pamiętać, że istnieje kilka rodzajów masturbacji dziecięcej:
- Masturbacja rozwojowa, w której schemat stymulacji jest zazwyczaj dokładnie tak sam a dziecko nie ukrywa swojego zachowania. Taki rodzaj masturbacji uznajemy za naturalny etap rozwoju seksualnego, który nie wymaga interwencji psychologicznej.
- Masturbacja instrumentalna, której celem jest redukcja napięcia emocjonalnego odczuwanego przez dziecko. Najważniejsze jest ustalenie problemu z jakim boryka się dziecko i wspólnie z terapeutą opracowanie planu pomocowego.
- Masturbacja eksperymentalna, wynikająca z chęci poznania własnego ciała, dodatkowo urozmaicona o różnorodne eksperymenty, jakie tylko przyjdą podopiecznym do głowy. Nie możemy tutaj obserwować powtarzalności ponieważ każdy akt jest zupełnie inny. Masturbacja eksperymentalna wymaga zdecydowanej interwencji ze strony rodzica, ponieważ stwarza niebezpieczeństwo dla zdrowia
i bezpieczeństwa. Zalecaną metodą jest wytłumaczenie dziecku jakie niebezpieczeństwo niesie za sobą jego zachowanie, jednak pamiętajmy aby podejść do tego ze spokojem oraz dostosować swój język do możliwości poznawczych malucha.
Wspieranie dzieci w pozytywnym doświadczaniu ich seksualności powinno głównie wynikać z naszych dobrych doświadczeń seksualnych. Pamiętajmy, że gdy dziecko pyta nas o zachowania dotyczące intymności okazuje nam gotowość do poznania odpowiedzi. Unikajmy opowieści o bocianach przynoszących dzieci. Nazywajmy narządy intymne, pokazujmy dzieciom, że dotyk i chęć poznania własnego ciała jest naturalnym etapem rozwojowym, jednocześnie zachowując intymność dziecięcej seksualności.